Mick. Met de beste tegenstander van de poule in duel. (Slovenië)

Zondag 31-7-2011. Vandaag moesten we tegen de beste speler van onze poule, Slovenië.

We begonnen met het ontbijt om 9u. Voordat we gingen eten moesten we eerst zingen voor onze jarige “Air Willem”. Om 10u begon onze training, daar begon de show van vandaag al. Slovenië trainde voor ons en wij gingen 5 min voordat onze training begon de hal binnen. Slovenië was wat aan ’t schieten, niets bijzonders. Toen kwam de begeleider van Slovenië naar ons toe en zei dat we pas naar binnen mochten als hun training was afgelopen. Volgens onze coach stond in ‘t reglement Dat we 5min van te voren binnen mochten. Maar omdat er geen FIBA man was, gingen we  weer uit de zaal, want in discussie gaan had toch geen zin.

Dus iedereen had zoiets van hun spelen het zo. Maar wij pakken jullie vanavond wel. Tijdens de training liepen we wat aanvallen van Slovenië door, zodat we die al een keer hadden gezien. Nog wat schieten en weer terug naar hotel, snel douchen en toen hadden we lunch. We kregen lekker eten en na ‘t eten ging ik mee met de fysio om mijn benen los te laten masseren.

Alles was weer los en mocht weer op bed gaan liggen voor rust. Ik had ondertussen te horen gekregen dat ik mocht starten vandaag. En dat ik de belangrijkste speler mocht gaan stoppen. Na wat nagedacht te hebben hoe ik dat ging doen en wat tips van spelers uit team van BSW U18 had ik er het volle vertrouwen in dit ging lukken.

Om half 4 video analyse op de hotel kamer van de coach. Met zijn 17e in een kleine hotelkamer keken we naar goede beelden van Slovenië. Vol vertrouwen gingen we naar de wedstrijd. Het beloofde een spannende wedstrijd te worden.

En dat werd het ook. Er waren allemaal kleine kinderen van de straat die naar onze wedstrijd kwamen kijken. Na wat lolly’s van de ouders gingen ze helemaal te keer en riepen ze lets go Holland lets go. Geweldig! Het ging gelijk op. 2de kwart stonden wij 3 punten voor. Schoten hun een mooie 3punter heel publiek ging los nog 15 sec te gaan voor ons en Stefan gooide er een nog mooiere 3punten overheen. Het dak ging eraf en we gingen rusten. Toen zei ik tegen een speler dit is echt een horror wedstrijd

Hij sprak terug met de woorden. Ja dit is de mooiste wedstrijd die ik tot nu gespeeld heb. Nou dat zegt al genoeg geloof ik. Coach gaf ons nog meer vertrouwen voor de 2de helft. 3de kwart ging gelijk op hun kregen kleine voor sprong. In de 4de kwart kwam Stefan los, die eigenlijk het hele toernooi nog niet zijn niveau gehaald had. We komen 11punten voor. Maar helaas konden we het niet volhouden tot einde. De laatste 4min kwamen we niet tot scoren en verloren met 1 punt. Heel zuur, heel veel mensen huilden van teleurstelling. In de kleedkamer gaf coach een speech die me denk ik altijd wel bij zal blijven. Hij vertelde hoe trots hij op ons was. Toen schoten tranen in mijn ogen had nog niet gehuild, maar toen kwamen de tranen van vreugde en trots. Ik voelde me zo blij. Alles kwam voorbij. Hoe hard we hier voor getraind hadden. Hoe veel werk de staf erin stopt. Hoeveel mensen achter mij staan en ons team. Hoeveel mensen ons volgen op internet. Hoeveel mensen zich in zetten om mij betere basketballer te maken. Familie die altijd voor me klaar staat. Alles.

Tranen komen opnieuw in mijn ogen. De sfeer van deze wedstrijd zal ik nooit vergeten. Hoop dat ik dit goed heb overgebracht hoe trots ik me hier voel. We zijn door naar volgende ronde. Wij horen bij de laatste 8! Morgen de wedstrijd tegen Cyprus. Die gaat nergens meer over, maar ik weet zeker dat we deze nog vol gaan winnen.

P.S. Wij hebben de hele wedstrijd zone gespeeld, dus ik heb hem niet 1tegen 1 kunnen stoppen.